Legia Warszawa

^Zaborca63^ napisał(a):

bERN napisał(a):

Gdy Boruc odchodził mówiło się to samo Gdy Fabian również

do 3 razy sztuka już nie będzie tak dobrego bramkarza w Legii jak Mucha, Boruc czy Fabian, teraz trzeba ściągać jakiegoś za tanie pieniądze, bo przecież Legia nigdy nie wydaje dużo pieniędzy i liczy, że liga sama się wygra..

Black Grucha napisał(a):

^Zaborca63^ napisał(a):

bERN napisał(a):

Gdy Boruc odchodził mówiło się to samo Gdy Fabian również

do 3 razy sztuka już nie będzie tak dobrego bramkarza w Legii jak Mucha, Boruc czy Fabian, teraz trzeba ściągać jakiegoś za tanie pieniądze, bo przecież Legia nigdy nie wydaje dużo pieniędzy i liczy, że liga sama się wygra..

rozumiem że wcześniej
stanew, kowalewski i szamotulski byli słabymi bramkarzami?
żaden klub w polskiej lidze nie ma takiej stabilizacji na tej pozycji
nie wiem czy jesteś kibiciem lecha czy wisly czy kogokolwiek innego
ale o takiej szkole bramkarzy możesz tylko pomarzyc w swoim klubie

Legia Warszawa, czyli wyższy poziom frajerstwa

7 marca 2010 - 16:42

Legia dziś wkroczyła na niedostępny dla zwykłych drużyn poziom frajerstwa. Chcielibyśmy napisać coś zgryźliwego, ale mądrego zarazem, jednak nie jesteśmy w stanie. Nie pojmujemy, że drużyna składająca się z piłkarzy noszących głowy AŻ TAK wysoko, przed którą otwiera się szansa na wskoczenie na pozycję lidera, haniebnie przegrywa z TAKIM rywalem. Jezu, oni dzisiaj zebrali baty od Odry Wodzisław. Odry, gdzie nie ma pół piłkarza i która w meczu z Lechią nie była w stanie sklecić choćby jednej akcji. To tak, jakby przegrać w biegu na orientację z niewidomym.

Wodzisławianie w tym sezonie wygrali jak na razie cztery mecze, z czego... dwa z Legią. To oznacza, że drużynę piłkarską warszawskiego klubu należy rozwiązać - nie ma przed nią ŻADNEJ przyszłości. To grono ludzi jest w stanie przejeść dowolny budżet, a zarazem przegrać z dowolnym rywalem i nie osiągnąć absolutnie niczego. Oczywiście, to wszystko pech, przypadek, gorsza dyspozycja dnia. Ci piłkarze - jak się ich posłucha - to na co dzień są zajebiści, tylko w weekendy mają zniżkę formy.

Naprawdę, w tym roku Jan Urban - mimo swojego niekwestionowanego nieutalentowania szkoleniowego - miał szansę przypadkiem osiągnąć sukces. Przypadkiem, bo na skutek nędzy w Wiśle i mizernego początku ligi w wykonaniu Lecha. Ale teraz trzeba sobie jasno powiedzieć - jeśli istnieje sprawiedliwość, to na Urbana powinna paść klątwa: "Choćby rywale przegrywali mecz za meczem, to ty mistrzem nie zostaniesz, bo na taki zaszczyt nie zasługujesz". Urban odbierający nagrodę za mistrzostwo Polski, to jak Donald Tusk wygrywający konkurs recytatorski.

Od lat się zastanawiamy - kiedy w końcu ktoś w Legii się zorientuje, że ten zespół NIE JEST DOBRY? Zawsze przychodzi jakiś fartowny mecz, jak choćby ten sprzed tygodnia z Cracovią, zamazujący ogólny obraz, zawyżający miejsce w tabeli, a wszyscy na Łazienkowskiej są bardzo podatni na iluzję. Trzeźwo myślący człowiek wie, że tam potrzeba nie defensywnego pomocnika (na tej pozycji skupia się teraz Mirosław Trzeciak), tylko 8-9 nowych piłkarzy. Ci obecni są tacy jak Maciej Iwański - mocni w gębie, a tak naprawdę prowincjonalni. W meczu z Odrą mieliśmy fajną scenkę - Iwański kopnął w reklamę, a tam akurat pojawił się napis: "Idź do kina". Tak, idź do kina, na pączka, do sklepu, gdziekolwiek. Tylko trzymaj się z daleka od Łazienkowskiej.

Ciekawie, kto teraz będzie mistrzem. No bo tak...
1. Wisła - gówniana
2. Legia - gówniana
3. Lech - aktualnie w porządku, ale za chwilę może być gówniany
4. Ruch - to by było na tyle
5. Bełchatów - bez żartów

Black Grucha napisał(a):

zacytuje coś z weszło
lepiej się tego nie da ująć

Ciekawie, kto teraz będzie mistrzem. No bo tak...
1. Wisła - gówniana
2. Legia - gówniana
3. Lech - aktualnie w porządku, ale za chwilę może być gówniany
4. Ruch - to by było na tyle
5. Bełchatów - bez żartów

Tajemnica rzutów rożnych Macieja Iwańskiego

7 marca 2010 - 22:44

Zastanawiamy się nad tym od dawna i trudno nam znaleźć odpowiedź - dlatego zwracamy się do was po pomoc. Pytanie brzmi: dlaczego Maciej Iwański, uchodzący za świetnego wykonawcę stałych fragmentów gry, nie umie dokopać piłki z rzutu rożnego na odpowiedniej wysokości? Dlaczego wszystkie jego dośrodkowania zgarnia pierwszy obrońca, stojący w polu karnym? Do głowy przychodzą nam następujące argumenty:

- On potrafi, tylko nie chce mu się
- Chce mu się, ale nie potrafi
- Piłka jest za ciężka i nikt by nie potrafił
- Trener zarządził taki wariant, a on go realizuje
- On kopie tam gdzie trzeba, tylko koledzy nie stoją tam gdzie trzeba

Coś jeszcze? Biorąc pod uwagę, że Iwańskiemu dają wykonywać rzuty rożne nawet w reprezentacji Polski, to sprawa jest zastanawiająca. Można założyć, że on kopie najlepiej, bo inni kopią jeszcze gorzej. Ale nie chce nam się wierzyć, że żaden piłkarz nie jest w stanie kopnąć piłki z narożnika boiska tak, aby przeleciała nad pierwszym obrońcą.

No i dodajmy, że nie zawsze Iwański tak kopał. Kiedyś - tak, dobre słowo, kiedys - kopał całkiem nieźle. A od pewnego czasu zaczął puszczać jakieś niedoloty. Rozumiemy, że raz się coś nie udaje. No dobra, dwa razy. Trzy w meczu - już pora zastanowić się nad zmianą wykonawcy. Ale ciągle? Ciągle?

Dlatego prosimy was o pomoc - czemu Iwański kopie z rzutów rożnych metr nad ziemią i nikt mu nie zwraca uwagi?

W obszernym wywiadzie przeprowadzonym przez "Polskę - The Times" pomocnik Legii Warszawa i reprezentacji Polski Maciej Iwański zapowiada, że jego zespół do końca będzie walczył o tytuł mistrza Polski.

...

Czymś ekstra mogłyby być np. rzuty wolne. Rzadko Pan trafia.
Kiedyś trafiałem zdecydowanie częściej. Teraz idzie gorzej, ale w kilkuset wywiadach już mówiłem dlaczego.
No i wywołał Pan kontrowersje. Wie Pan, jak to brzmi: "Bo piłka była za ciężka"...
I mogę dalej te kontrowersje wywoływać. Podtrzymuję, że piłki, którymi gramy, są zbyt ciężkie.

A o słynnym wentylu możemy porozmawiać?
Dobra, wentyl wentylem. Kiedyś były piłki, które miały dętki w środku i różnie leciały, w zależności od tego, jak się je ustawiło. Teraz piłki są inne, choć ta, którą gramy w ekstraklasie, to mam wrażenie, że ona wciąż ma blazę w środku i jest piłką z dętką. Ktoś mi kiedyś powiedział, że jak się ustawi piłkę wentylem, to silniej leci i od tamtej pory tak robię. Może to kogoś śmieszyć.

To nie kopie Pan w wentyl?
Nie, ustawiam piłkę wentylem do bramki. Już kiedyś mówiłem, że źle zrozumiano moje słowa.

Takimi tekstami daje Pan powody do kpin.
A jakie gazety najlepiej się sprzedają? Bulwarowe. Ludzie wolą zobaczyć czyjeś śmieszne zdjęcie, niż czytać poważne artykuły.

Ale na całym świecie jest podobnie. Wyspy Brytyjskie żyją skandalem Johna Terry'ego, choć to jednak dużo poważniejsza sprawa niż wentyl. Kapitan reprezentacji sypiał z kobietą kolegi z drużyny. Poważne gazety o tym też piszą.
Terry jest potrzebny trenerowi reprezentacji Anglii jako piłkarz, a nie przyjaciel czyjejś dziewczyny. Chodzi mi tylko o to, że jak ktoś chce zrobić komuś na złość, może wykorzystać nawet drobną rzecz. I już jest sensacja.

Na zakończenie tematu wagi piłek, który jest już śmieszny...
... a dlaczego was śmieszy?

Bo od pół roku rozmawiamy o tym, że piłki są ciężkie.
Ale to nie ja powtarzam, tylko dziennikarze. Nie mam pretensji, że gramy piłką danej marki, tylko o to, że jest za ciężka. Wybijam kilka rzutów rożnych i każdy ląduje na początku pola bramkowego, bo gdy pada, piłka łatwo nasiąka wodą. To jest normalne? Wiem, że jeden z drugim się z tego śmieją, że nie umiem piłki dokopać. I że Iwański się tłumaczy, że piłka za ciężka. Ale ja sobie tego nie wymyśliłem! Nasz trener bramkarzy od pół roku waży piłki i bywało tak, że na 20 sztuk 17 nie miało prawidłowej wagi. To czym my trenujemy: piłką do nogi czy koszykówki?

A koledzy to samo mówią? Nikt nie powtarza Pana opinii.
Jak rozmawiamy, to wszyscy narzekają. Ale jak trzeba odpowiedzialność w mediach wziąć, to lepiej siedzieć cicho. W Polsce jest tak, że nawet jak Bogdan Wenta mówi, że sędzia ich skręcił, to 75 proc. gazet twierdzi, że robi awantury. Jakie awantury? Walczy o swoje. Sędzia go skręcił, to o tym mówi.

Zgrupowanie reprezentacji w Tajlandii to była dla Pana wycieczka?
Też się już o tym nasłuchałem. Przecież trener Smuda musi oglądać zawodników. Zobaczył 20 piłkarzy przez dziesięć dni na żywo. Mnie to zgrupowanie nie przeszkodziło, a wręcz pomogło. Rozegrałem trzy mecze. Nic nie straciłem, jeśli chodzi o przygotowanie do ligi.

Maciej Iwański jest w stanie przekonać do siebie trenera Smudę w meczach ze słabą Danią czy Singapurem?
To jest wasze zdanie, że graliśmy ze słabą Danią.

A Pana zdaniem była dobra?
I Dania, i Polska nie były w tym okresie, w jakim powinny być. W Tajlandii trwają rozgrywki, w Singapurze też. A my ich lejemy bez przygotowania 3:1 i 6:1.

Polubił Pan słowa "international level"? W Pana przypadku znów wielu zastanawia się, czy stać Pana na to, by być liderem kadry. Beenhakker zawsze twierdził, że Pan się nie nadaje.
Tak uznał, jego sprawa. Powiem tak: gdy miałem 16 lat, chciałem iść do szkółki piłkarskiej. To mi powiedzieli, że się nie nadaję do piłki, bo jestem za niski. Od tamtego czasu ciągle robię krok do przodu. Najpierw trzecia liga, potem druga, pierwsza. Zagłębie Lubin, teraz Legia. Cały czas ktoś mi mówił, że się nie nadaję. International level? Powiedzcie, w jaki sposób trener, który to mówił, miał zobaczyć, jaki ja poziom prezentuję? Przyjeżdżam do niego na zgrupowanie i wystawia mnie w gierkach na prawej obronie. Trzy mecze u niego zagrałem: w pierwszym miałem dwie asysty, w drugim strzeliłem bramkę, a w trzecim zagrałem tak sobie.

Wracamy do pytania, które stawiają sobie eksperci: stać Pana na to, by być liderem kadry?
Eksperci, czyli dziennikarze, tak?

Nie tylko dziennikarze. Choćby Bogusław Kaczmarek o tym mówił ostatnio.
Kaczmarek ze mną nigdy nie pracował. Wystarczy zapytać trenerów, którzy mnie prowadzili. U żadnego nie siedziałem na ławce.
Mecz z Czechami za kadencji Stefana Majewskiego potwierdził Pana przeciwnikom, że jednak się Pan nie nadaje.
Wiem, znowu dostałem wtedy po uszach.

Iwańskiemu nie poszło, bo nie poszło wszystkim? Proste wytłumaczenia.
Nie rozegrałem najlepszego meczu, zgoda, ale różne opinie słyszałem na temat tego spotkania.

Pan się widzi jako lider kadry na Euro 2012?
Wiem, że pozycja, na której gram, wymaga ode mnie bycia liderem. Nigdy od tego nie uciekałem.

W Polsce cierpimy na brak piłkarzy kreatywnych i błyskotliwych. Pan ma w sobie te cechy, ale zastanawiamy się, czy wystarczą na coś więcej niż polską ligę.
Kiedyś po uszach od trenera Michniewicza dostawałem. Mówił: Masz przyjmować piłkę, bo szybciej zagrasz, niż pomyślą inni. Gdzieś mi to w głowie zostało. Lubię podania z pierwszej piłki, niekonwencjonalne, ale nie zawsze da się tak grać. Przecież w Legii jestem często ustawiany jako defensywny pomocnik.

Denerwuje Pana ta pozycja?
Napastnika też można wystawić w obronie i jakoś zagra. Ale jeśli jest zawodnikiem kreatywnym z przodu, to straci swoje największe atuty. Tak samo jest ze mną. Mogę grać jako defensywny pomocnik, nie obrażam się, bo wiem, że jestem potrzebny trenerowi na tej pozycji, ale automatycznie stworzę 70 proc. mniej akcji z przodu. Gdy zbliżam się do 30 m od bramki, muszę powiedzieć stop, bo trzeba czekać, czy nie będzie jakiejś "zbitki". Dziennikarze czy kibice siedzący na trybunach nie zawsze o tym wiedzą.

Chińczyk Dong Fangzhuo będzie wzmocnieniem Legii wiosną?
Nie oglądałem go zbyt długo. Widać, że jest podmęczony, ale też pokazuje, że grał z dobrymi zawodnikami. Ma takie ruchy, które przekonują, że coś tam potrafi.

Odczuł Pan odejście Rogera?
Patrząc na jego umiejętności, na pewno by się przydał. Ale nie powiem, żebym był z nim dobrze zgrany. Mało ze sobą graliśmy, choć biegaliśmy na boisku blisko siebie

A z Takesure'm Chinyamą się Pan dogaduje?
Zawsze się z nim dobrze dogadywałem. Ufam mu, bo wiem, że jeśli nawet nie wykorzysta trzech podań, to uda mu się za czwartym razem.

Przypominamy sobie kilka przypadków, gdy chciał go Pan udusić za samolubną grę.
Bo dogadujemy wcześniej pewne rzeczy, przychodzi mecz i wyglądamy tak, jakbyśmy pierwszy raz ze sobą grali. Gotuje się czasami we mnie, bo za podanie odpowiada podający, nie napastnik.

Legia będzie mistrzem?
Nie obraźcie się, ale to właśnie typowe dziennikarskie pytanie. Mam obstawiać, wyniki typować? Mówiłem wiele razy, że nie wykorzystujemy nawet w połowie potencjału, który mamy. Jeżeli uda nam się to zmienić, w maju cieszyć się będziemy z tytułu!

Rozmawiali Rafał Romaniuk i Hubert Zdankiewicz