W kręgach wirtualnej mafii Mariano był jednym z największych i najgroźniejszych przeciwników.
Wierny Omercie, dystyngowany, w ortodoksyjnym stylu przechadzający się po układach słonecznych piątej galaktyki, nawet w czasie, gdy wiele innych okolicznych sojuszy szło na materace.
Ci, którzy znali go bliżej, mawiali o nim "padrone", nie mając oporów przed muśnięciem ustami sygnetu, dostojnie spoglądającego na nich przez zamgloną źrenicę szafiru . Kogoś takiego nie "odpali" zwykły cyngiel.
Podejrzewany wiele razy o udział w zorganizowanej grupie mającej na celu wyłudzanie deuteru i nielegalny nim obrót, nie dementował tych pogłosek. Nie protestował, choć wiedział, że tego rodzaju stwierdzenia można utożsamiać jedynie z pomówieniami.
Nigdy nie przedstawiono mu zarzutów, choć tajemnicę poliszynela stanowił fakt, że cały ogame'owy półświatek przypisywał mu "kierownicę" za udział w wielomilionowych transakcjach dotyczących kupna i sprzedaży wirtualnych surowców.
O rodzinach takich, jak LzB, Veto czy The Best mawiał, z ironią w głosie, "Cosca". Traktował ich zresztą tak, jak na to zasługiwali. Z odpowiednim dystansem i powściągliwością. Bo przecież wołomińska czy pruszkowska bandyterka nigdy nie zostałaby wpuszczona za bramy dawnego Palermo.
Los sprawił jednak, że tak samo, jak nieprawdziwe były podejrzenia dotyczące samego Mariano snute przez zawistne spojrzenia rywali, tak i on źle ocenił przynajmniej jedną z rodzin.
Zbudzony przez drążący nozdrza zapach rybiej łuski, słynny Don domyślał się już, że ten poranek nie będzie zwyczajny. Wiedział też, że zbyt późno odebrał wiadomość. Sycylijską wiadomość...

Flotę "mariano italiano" chciałem zezłomować odkąd pamiętam. Nie dlatego, że istniał jakikolwiek zatarg pomiędzy nami, lecz przede wszystkim z powodu trudności w wychwyceniu jego floty stacjonującej wystarczająco długo na księżycu.
Sposób gry mariano stwarzał pewne okazje, jednak przez długi czas nie udało mi się żadnej z nich wykorzystać, pomimo docierających informacji o sporadycznej absencji obrońcy.
W zeszłym tygodniu nie udało mi się dolecieć do mariano w ciągu dnia szybką flotą.
Tym razem, z uwagi na porę, postanowiłem zaangażować jeszcze inny rodzaj statku.
Straty mogły być mniejsze, jakkolwiek musiałbym wydać więcej deuteru na lot i późniejszą odbudowę, a nie miałem pewności co do tego, że obrońca nie zaloguje się.
Mariano odezwał się po bitwie gratulując. Obrońcy życzę szybkiej odbudowy. To dobry, a do tego miły i kulturalny gracz.
Starcie dedykuję Sojusznikom i znajomym.
Do rzeczy:


Pozdrawiam
HBI

P.S. Tekst poprzedzający opis starcia stanowi fikcję literacką.