Jak łatwo pomylić mit z mitomańską oceną własnego odbicia w tafli deuteru.
Przez każde niefortunne słowo wyłowione ze względnej, mam nadzieję, próżni onomatopeicznych zwierzęcych uniesień obraz ten zakrzywia się jeszcze bardziej ku uciesze Junga oraz graczy odróżniających, na szczęście, krzyk od skowytu.


Skupmy się jednak na niniejszym starciu.
W bitwie tej udało się wykorzystać element zaskoczenia. Obrońca zbyt późno odświeżył pogląd i, najwyraźniej uznawszy za bezcelowe podjęcie próby ratowania dobytku, jeszcze w trakcie dolotu fal dofarmiających włączył urlop.
W ten sposób udało się uzyskać bardzo przyzwoity rezultat, z czego rad jestem.
Obrońcy życzę odbudowy.
Starcie dedykuję Sputnikowi (wracaj, łakocie czekają), pozostałym Sojusznikom oraz znajomym graczom.

Do rzeczy:









Pozdrawiam
HBI