Pomidorowa rozkosz

W pomidorowej toni pomidorowa twarz,
Niczem naturalistyczny kałamarz, fin de siècle warzywnego rozrzewnienia,
Rozpalony czerwienią alfabet, którego alfa i omega spoczywają na barkach Troi,
W pomidorowym cwale utkanej z naiwności konnego stukotu.

A dziś jednak proza. Jakby bardziej prawdziwa i bliższa rzeczywistości.
Pomidor. Stwórzmy z niego poważną rangę.
Pomidora kolor czerwony może być podobny do krwi. Krew kojarzyć się może z bitwą, z walką na śmierć i życie. Choć krew to jednak bardziej wciąż życie.
Pierwsza sekcja zwłok, którą obserwowałem, w zasadzie pozbawiona była krwi. Zapewne ze względu na czas, jaki upłynął od śmierci i specyficzną przyczynę zgonu. A może tak naprawdę nie chciałem jej widzieć?
Pewne jest to, że plamy opadowe oraz wnętrze preparatu nie przypominają sosu pomidorowego. Z całą pewnością to poważna materia.
Zatem również i w tej kwestii pomidor to błędny trop.
Włochy? Capo di tutti capi? Bezwzględność i władza? Chyba to również mylny ślad.
Sputnika nazwisko to Pomidor. Znamek Pomidor. Nighthunter, rozrabiaka, Chojny - wszyscy z ustami pełnymi toskańskiej rozkoszy. Pomidorowy szajka. Wciąż jest nas więcej, to pewne. Raz, dwa, trzy - sekundy kolejne później znów snujemy plany, jak dawniej.
Beznadziejny tekst, skoro przecież wciąż chodzi tylko o zupę.
Dziś sponsorem bitwy jest znamek. Niechaj stracę. Nighthunter również. Pozostali też Pozdrawiam The Best.
Do rzeczy:


Pozdrawiam
HBI