Przewrotna myśl u wrót tytułu majaczy własnym tchnieniem.
Tu zaś przeciwnie, prawdę usłyszycie!
Skrycie jej wnętrze wyciągam z kokpitu wspomnień,
jak z czarnej skrzynki zwierzenia,

Zwęglone na popiół faustyczne dywagacje,
Kiedy śmierć nadejdzie, czy Goethe miał rację,
czyniąc ze mnie spekulanta naukowych założeń,
bez prawa do nieśmiertelności,

Rozmazany w sokratejskiej toni,
majeutycznie brzmiącej w ustach tak niewielu,
wypowiadam słowa, a każde z nich przeklęte,
Imię - raz, imię - dwa, Imię - Woland - ustało zaklęcie..

Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom Szanownych Koleżanek i Kolegów, a także trendowi związanemu z kleceniem wierszy
(zacniej zwanemu wierszoklectwem), niniejszym przyczyniam się do upowszechnienia owego nurtu podnosząc, co następuje:
Woland - Roland, bo przeplata,
Trochę zimy, trochę...


Flotę obrońcy namierzyłem wkrótce po wyłączeniu urlopu, który i tak zbyt długo reprezentował mnie w naszej grze.
Pierwsze starcie z Wolandem zaowocowało zezłomowaniem jego floty na około 400%, co opublikuję wkrótce w dziale DiD.
W trakcie dolotu na wskazaną mniejszą flotę, na innym księżycu obrońcy pojawiła się główna armada. Niezwłocznie wówczas wystartowałem w jej kierunku, jednak obrońca zalogował się.
Przez kolejne dwa dni czyniłem obserwacje celu. Flota główna zmieniała swe położenie, by wreszcie osiąść w miejscu, gdzie doszło do niniejszego starcia.
Zapewne każdy lub większość z nas wykonuje na co dzień inne zajęcia, pracę, zawód. Fascynujące jest jednak to, że raz na jakiś czas, zaś w przypadku niektórych pewnie częściej, czujemy to samo, tj. jakbyśmy byli stworzeni do analizy danych płynących z Ogame
Na marginesie zaznaczę jedynie, iż czas jakiś po starciu obrońca, zamiast odezwać się jak na tytułowego bohatera dramatu przystało, postanowił jednak słać w mym kierunku zmasowane ataki rakietowe Traktuję ten incydent z przymrużeniem oka i życzę Tobie odbudowy, Kolego
Pozdrawiam moich Sojuszników oraz przeciwników sprzed fuzji Szczególne słowa wsparcia i pozdrowienia dla Nighthuntera oraz rozrabiaki, dla którego powieść Bułhakowa była jedną z ulubionych
Niniejszym publikuję również zaległe starcie sprzed trzech miesięcy:


Do rzeczy:






P.S. Parafrazując: Myśleliście, że to trąba, he, wodorowa?!
P.S. 2. Tytułowy cytat z "Fausta" jest zamierzony.