Vito C. napisał(a):

Pozdrowienia dla moich pingwinów oraz morta i morisa (SZ.P. Kurki) oraz dla sojuszu NEMESIS

Pasta napisał(a):

Biedronki mają, ze wszystkich owadów, najbardziej daremny software, jaki istnieje. Serio.
Bo taka na ten przykład pszczoła – lata, szuka kwiatów, nawiguje
na słońce, zbiera nektar, znosi do gniazda – no skomplikowane.
Zresztą – mucha. Mucha też musi wyczuwać woń kupska i padliny,
nawigować, szukać pożywienia, złożyć jaja w jakimś dobrym miejscu.
Wcale nie takie proste.
A jak działa biedronka?

Otóż pierwszy punkt algorytmu biedronki brzmi:


1. Idź w górę.
Nie wiem, czy bawiliście się kiedyś biedronkami. Jak się to weźmie na
rękę, to zawsze idzie w góre. Zawsze. Zawsze. Jak się jej w
połowie drogi odwróci rękę, to się zatrzyma i zmieni kierunek, żeby isć w
górę. Można se tak ruszać pińćset razy i zawsze idzie w górę.
Biedronka to taki owadzi odpowiednik gradientu. Zawsze się
kieruje w górę zbocza.
Ma to zabawne konsekwencje, jak się biedronkę postawi na płaskiej
powierzchni. Zaczyna iść w przypadkowym kierunku, bo nie ma jak
iść pod górę. Najlepiej jak dojdzie do krawędzi. Wtedy ten jej
mósk cannot into logika, tylko zaczyna iść wzdłuż krawędzi. W dół nie
zejdzie, bo algorytm, a na płaskie też nie wróci.
Kiedyś z kolegą ze studiów znaleźliśmy na wykładzie biedronkę. Ławki w
auli były w długie, na jakieś 30 m. Mówię mu: pacz i
położyłem biedronkę na ławce. Doszła do krawędzi i idzie wzdłuż. Idzie
i idzie, doszła do końca, skręciła i dalej wzdłuż kolejnej
krawędzi, a potem jeszcze raz i szła znowu w naszą stronę. 45 minut
szła przez te 30 metrów i nie ogarnęła, że
sytuacja jest tragiczna i może by gdzieś polecieć.
Jakby ławka miała kilometr, to by głupia zdechła po drodze.
Ciąg dalszy algorytmu brzmi:


2. Jak jesteś na szczycie to poleć byle gdzie.
Jak już pozwolicie wejść biedronce na szczyt palca, czyczegoś,
to obróci się dookoła, upewni, że gradient się wyzerował i
fruuuu w losowym kierunku. Czasem potrafi wylądować znowy na tej
samej ręce


3. Jak już leziesz i coś znajdziesz do żarcia, to zjedz.
Nie no, akurat całkiem spoko punkt. Tylko metoda szukania do bani.


4. Jak cię coś przestraszy – to się zesraj.
Wiem, że ta żółtobrązowa maź to nie sraka, ale jakie lepsze słowo
może to opisać. Ewentualnie rzygi? Semantyka. Ważne, że jak
biedronkę spotka zagrożenie, to zwija nóżki i sra tym smrodem
Przecież ma skrzydła, mogłaby odlecieć. Ale nie. Zesraj
się. Najlepsze jak się wrzuci biedronkę do pajęczyny. Jak byłem mały
to wrzucałem tam różne owady. Jak wrzucisz muchę, to do ostatniej chwili
walczy, żeby odlecieć i nawet czasem zdąży, zanim ją pająk dorwie.
Rzadko, ale jednak. Pszczoła to już w ogóle siła, stronk i mało która
pajęczyna utrzyma.
A biedronka co?
ZESRA SIĘ. Przychodzi pająk, paczy
Co robi? owija pajęczyną i wyrzuca z pajęczyny. Nie
dość, że nie zje, bo smrut, to jeszcze głupia zdechnie z głodu, bo
ją opędzlował jak głupi pajęczyną

Acha – jeszcze jedno – przyglądaliście się, jak wyglądają oczy
biedronki? To nie są te wielkie białe plamy. Nie. Oczy biedronki
to małe kropeczki na tej durnej głowie. Co ona tym widzi? Pewno nic nie
widzi. Mucha ma zajefajne w kosmos, dizajnerskie oczy, bo musi być
czujna, patrzeć, analizować. To samo pszczoła.
Ale nie biedronka. Po co jej oczy, jak tylko lezie w górę, lata pisiont centymetrów i sra? xD
Możecie się pobawić, sprawdzić. Tylko uwaga – bo SIĘ ZESRAJĄ!